ปัญหาทางศีลธรรมที่สำคัญที่สุดในยุคของเรา คือ อะไร? (วิล แมคอัสคิล)
นี่คือแผนภูมิ แสดงประวัติศาสตร์เศรษฐกิจ ของอารยธรรมมนุษย์
00:06
[จีดีพีของโลกต่อหัว ตลอด 200,000 ปีที่ผ่านมา]
00:11
ไม่มีอะไรเกิดขึ้นมากนัก ตามประวัติศาสตร์ส่วนใหญ่ของมนุษย์ ทุกคนจะใช้เงินราว ๆ หนึ่งดอลลาร์ต่อวัน และก็ไม่เปลี่ยนแปลงมากนัก แต่แล้ว อะไรบางอย่างที่ผิดปกติก็เกิดขึ้น การปฏิวัติวิทยาศาสตร์และอุตสาหกรรม และแผนภูมิแบน ๆ ที่คุณเพิ่งจะได้เห็น เปลี่ยนไปเป็นแบบนี้ แผนภูมินี้หมายถึงอะไร ในแง่มุมของอำนาจที่จะเปลี่ยนโลกของเรา เราอยู่ในช่วงเวลาที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน ในประวัติศาสตร์ของมนุษย์ และผมเชื่อว่าความเข้าใจด้านศีลธรรม ของเรายังไล่ตามไม่ทัน การปฏิวัติวิทยาศาสตร์และอุตสาหกรรม แปรเปลี่ยนทั้งความเข้าใจของเราต่อโลก และความสามารถของเราที่จะเปลี่ยนโลก เราต้องการการปฏิวัติศีลธรรม เพื่อที่เราจะสามารถรู้ได้ว่า เราจะใช้แหล่งทรัพยากร ที่มากมายมหาศาลนี้อย่างไร เพื่อปรับปรุงโลกของเรา
01:10
ในช่วง 10 ปีที่ผ่านมา เพื่อนร่วมงานและผมพัฒนาโปรแกรม ปรัชญาและการวิจัยที่พวกเราเรียกว่า การช่วยเหลืออย่างมีประสิทธิภาพ เพื่อสนองตอบ การเปลี่ยนแปลงมูลฐานในโลกของเรา โดยใช้หลักฐานและการให้เหตุผล อย่างรอบคอบเพื่อให้คำตอบกับคำถามที่ว่า เราจะทำให้ดีที่สุดได้อย่างไร ทีนี้ เรามีปัญหามากมายที่ต้องจัดการ ถ้าคุณต้องการแก้ปัญหาที่ว่า จะทำดีผ่านทางมูลนิธิ ประกอบอาชีพ หรือเข้าร่วมทางการเมืองแบบไหน โครงการไหนที่เราควรสนใจ ใครกันที่เราควรร่วมมือด้วย แต่สิ่งที่ผมอยากจะบอกก็คือ สิ่งที่ผมคิดว่าเป็นปัญหาหลัก ในบรรดาปัญหาทั้งหมดทั้งมวล ที่โลกของเราเผชิญอยู่ ปัญหาใดล่ะ ที่เราควรพยายามแก้ไขก่อน ผมจะให้กรอบในการคิดเกี่ยวกับคำถามนี้ และกรอบนั้นก็ง่าย ๆ ครับ ปัญหาที่มีลำดับความสำคัญสูงกว่า ใหญ่กว่า และแก้ไขง่ายกว่า และถูกละเลยมามากกว่า ยิ่งใหญ่ก็ยิ่งดี เพราะว่าเราจะยิ่งได้มาก จากการแก้ไขปัญหานั้น ยิ่งปัญหาแก้ง่ายก็ยิ่งดี เพราะว่าผมสามารถแก้ปัญหาได้ ด้วยเวลาและเงินที่น้อยกว่า และอย่างเฉียบคมกว่าด้วย ยิ่งถูกละเลยก็ยิ่งดี เพราะการตอบโต้ก็ลดลง ยิ่งมีเราลงทุนใช้ทรัพยากรมากเท่าไร ไปกับการแก้ปัญหา การดำเนินการให้รุดหน้า ก็ยิ่งยากมากขึ้นเท่านั้น ทีนี้ กุญแจสำคัญที่ผมอยากจะให้คุณ นำกลับไปคิดเกี่ยวกับกรอบที่ว่า เพื่อที่คุณจะคิดได้ด้วยตัวเอง ว่าอะไรที่เป็นปัญหาลำดับสูงสุดของโลก แต่ผมและคนอื่น ๆ ในสังคมการช่วยเหลืออย่างมีประสิทธิภาพ เห็นพ้องกันว่ามีปัญหาทางศีลธรรม สามประการ ที่มีความสำคัญยิ่ง และได้รับคะแนนสูงในกรอบความคิดนี้
02:59
ปัญหาแรกคือปัญหาสุขภาพระดับโลก มันสามารถแก้ไขได้ เรามีบันทึกการสาธารณสุขโลก ที่ผ่านมาของเราน่าทึ่ง อัตราการตายจากโรคคางทูม มาลาเรีย และท้องร่วง ลงดลงไปกว่า 70 เปอร์เซ็นต์ และในปี ค.ศ. 1980 เราก็กำจัดโรคฝีดาษได้ ผมคาดว่านั่น ช่วยชีวิตคนได้กว่า 60 ล้านชีวิต มากกว่าที่เราช่วยเหลือไว้ได้ จากการทำให้โลกสงบสุข ในช่วงเวลาเดียวกัน จากการคาดการณ์ที่ดีที่สุดในตอนนี้ เราช่วยเหลือผู้คน โดยการส่งเตียงมุ้งที่มียาฆ่าแมลงออกไป ด้วยราคาไม่กี่พันดอลลาร์ มันคือโอกาสอันน่าทึ่ง
03:43
ปัญหาที่สำคัญลำดับที่สอง คือการทำฟาร์มป้อนโรงงาน มันถูกละเลย มีสัตว์บก 50 พันล้านตัว ที่ถูกใช้เป็นอาหารทุกปี และส่วนใหญ่ พวกมันถูกเลี้ยงป้อนโรงงาน มีชีวิตอยู่ในสภาพที่ย่ำแย่ไม่น่าดู พวกมันอาจเป็นสิ่งมีชีวิต ตกอยู่ในสถานการณ์ที่แย่ที่สุดในโลก เราสามารถพัฒนา คุณภาพชีวิตของพวกมันได้ ด้วยเงินสองเพนนีต่อสัตว์หนึ่งตัว แต่ถึงกระนั้น มันก็ยังถูกละเลย สัตว์ที่ถูกเลี้ยงป้อนให้กับโรงงาน มีมากกว่าสัตว์เร่ร่อน 3,000 เท่า แต่ถึงอย่างนั้น การเลี้ยงสัตว์ป้อนโรงงาน ได้รับเงินการกุศลแค่หนึ่งในห้าสิบ นั่นหมายความว่า การจัดทรัพยากรให้กับสิ่งนี้ จะสร้างผลกระทบ เพื่อการเปลี่ยนแปลงได้จริง
04:27
ปัญหาที่สามที่ผมอยากจะให้ความสนใจ และมันก็จัดว่าเป็นปัญหา ที่ทำให้เราเผชิญกับความเสี่ยง ในแบบที่คล้ายกับสงครามนิวเคลียร์ และการระบาดของโรค ที่อาจทำให้อารยธรรมของเรา ล้มคว่ำไปอย่างถาวร หรือล้างเผ่าพันธุ์มนุษย์ ให้สิ้นสูญได้ ให้ผมอธิบายหน่อยนะครับ ว่าทำไมมันเป็นเรื่องสำคัญมาก ในแง่มุมของกรอบนี้
04:50
ประการแรกเลย ขนาด มันจะแย่แค่ไหน ถ้าการเปลี่ยนแปลง ที่เกี่ยวข้องกับชีวิตเรานี้เกิดขึ้นจริง มันอาจเกี่ยวข้องกับการเสียชีวิต ของคนเจ็ดล้านล้านคนบนโลก และนั่นหมายถึง คุณและทุกคนที่คุณรู้จักและรัก มันเป็นโศกนาฎกรรมที่ยิ่งใหญ่ แล้วยังมีอะไรอีก มันอาจหมายถึงโอกาสในอนาคตของเรา ที่จะหดหายไป และผมเชื่อว่ามนุษยชาติ มีโอกาสที่ยิ่งใหญ่ เผ่าพันธุ์มนุษย์อยู่บนโลกนี้มา ประมาณ 200,000 ปี และถ้าเผ่าพันธุ์มนุษย์ เป็นเสมือนสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมทั่วไป มันก็คงจะดำรงอยู่รอด ได้ประมาณสองล้านปี ถ้าเผ่าพันธุ์มนุษย์เป็นคนแค่คนเดียว วันนี้มันก็ก็คงมีอายุประมาณ 10 ขวบเท่านั้น ยิ่งกว่านั้น เผ่าพันธุ์มนุษย์ ไม่ได้เป็นแค่สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมทั่วไป แต่มันไม่มีเหตุผลว่าทำไมพวกเรา ไม่ตายกันหมดหลังจากสองล้านปี โลกจะยังคงเป็นบ้านได้ ไปอีก 500 ล้านปี และถ้าสักวัน เราไปตั้งรกรากบนดาวอื่น อารยธรรมมนุษย์ก็คงเจริญต่อไป อีกหลายล้านล้านปี
06:04
ผมคิดว่าอนาคตกำลังจะเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่ แต่มันจะดีหรือเปล่า เผ่าพันธุ์มนุษย์ ควรค่าแก่การอนุรักษ์ไหม เราได้ยินกันเสมอ ๆ ว่า สิ่งต่าง ๆ กำลังแย่ลง แต่ผมคิดว่า เมื่อเราดูกันในระยะยาว สิ่งต่าง ๆ กำลังดีขึ้นอย่างมาก ตัวอย่างเช่น อายุของเราที่ยืนยาวขึ้น นี่คืออัตราส่วนของคนที่ใช้ชีวิต อย่างอดอยากขัดสน นี่คือจำนวนของประเทศ ที่ประกาศว่าการรักร่วมเพศไม่ผิดกฎหมาย นี่คือจำนวนของประเทศ ที่กลายเป็นประชาธิปไตย แล้ว เมื่อเรามองไปยังอนาคต ก็น่าจะมีสิ่งดี ๆ ให้เราไขว่คว้าอีก เราจะร่ำรวยกันกว่านี้ เราสามารถแก้ปัญหามากมาย ที่ยากต่อการแก้ไขในปัจจุบัน
06:53
ถ้าหากมนุษยชาติมีพัฒนาการ เฉกเช่นแผนภูมินี้ ในแง่ของความเจริญของมนุษย์ในองค์รวม เมื่อเวลาเผ่านไป นี่คงจะเป็นความก้าวหน้าในอนาคต ที่เราคาดหวังว่ามันจะเกิดขึ้น มันยิ่งใหญ่ครับ
07:06
ตัวอย่างเช่น เมื่อเราคาดว่าจะไม่มีใคร ที่ต้องใช้ชีวิตอย่างอดอยากขัดสน เมื่อเราคาดว่าทุกคนจะมีชีวิตที่ดี มากกว่าคนรวยที่รวยที่สุดในปัจจุบัน บางที นั่นอาจเป็นตอนที่เราค้นพบ กฎทางธรรมชาติระดับพื้นฐาน ที่ควบคุมโลกของเรา บางที นั่นอาจเป็นตอนที่เราค้นพบ ศิลปะในรูปแบบใหม่ ดนตรีในโฉมลักษณ์ ที่หูของเราในตอนนี้ไม่อาจฟังมันได้ และนี่มันอาจเกิดขึ้น ในอีกไม่กี่พันปีข้างหน้า เมื่อเราคิดเลยจุดนั้นไป เราก็ไม่อาจคาดเดาได้เลยว่า จุดสูงสุดของมนุษยชาติจะมีหน้าตาเช่นไร
07:42
อนาคตน่าจะเป็นอะไรที่ยิ่งใหญ่ และน่าจะดีมาก ๆ แต่คุณค่าจะสูญเสียไปเพราะแนวโน้มนี้ไหม น่าเศร้าที่ผมคิดว่ามันจะเป็นเช่นนั้น สองศตวรรษที่ผ่านมา นำมาซึ่งความก้าวหน้าทางเทคโนโลยี แต่มันก็ทำให้โลกเสี่ยง ต่อการเกิดสงครามนิวเคลียร์ และเป็นไปได้ที่สภาพภูมิอากาศ จะเปลี่ยนอย่างรุนแรง เมื่อเรามองไปยังศตวรรษที่จะมาถึง เราน่าจะเห็นรูปแบบเดิมอีก และเราก็เห็นได้ว่า เทคโนโยลีอันทรงพลังกำลังจะเกิดขึ้น ชีววิทยาสังเคราะห์ อาจให้อำนาจเราในการสร้างไวรัส ที่ระบาดและอันตรายถึงชีวิต อย่างที่ไม่เคยปรากฏมาก่อน วิศวกรรมทางภูมิศาสตร์อาจให้อำนาจเรา ในการเปลี่ยนสภาพภูมิอากาศโลก จักรกลอัฉริยะอาจให้อำนาจเรา ในการสร้างตัวแทนอัฉริยะ ที่มีความสามารถเหนือกว่าที่เรามี ทีนี้ ผมไม่ได้จะบอกว่า ความเสี่ยงเหล่านี้น่าจะเกิดขึ้น แต่เมื่อเราตั้งเดิมพันไว้มากมาย ความเป็นไปได้แม้เพียงนิดเดียว ก็สลักสำคัญยิ่ง ลองนึกดูว่า ถ้าคุณขึ้นเครื่องบิน ด้วยอาการประหม่า แล้วนักบินก็ปลอบใจคุณโดยกล่าวว่า "อย่าห่วงไปเลย มีโอกาสที่เครื่องจะตก เพียงหนึ่งในพันเท่านั้น" คุณจะรู้สึกดีขึ้นไหมครับ ด้วยเหตุผลเหล่านี้ ผมคิดว่า การอนุรักษ์อนาคตของมนุษยชาติ เป็นปัญหาที่สำคัญที่สุด ที่เรากำลังเผชิญอยู่
09:00
แต่ลองมาใช้กรอบที่ว่านี้ดู ปัญหานี้ถูกละเลยหรือเปล่า และผมคิดว่าคำตอบคือใช่ นั่นเป็นเพราะปัญหานี้ ส่งผลกระทำต่อคนรุ่นหลัง และมักจะถูกละเลย ทำไมล่ะ เพราะว่าคนในอนาคต ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับตลาดในปัจจุบัน พวกเขาไม่มีสิทธิออกเสียง ไม่เหมือนกับว่า มีการประชาสัมพันธ์ความสนใจ ของคนจากช่วง 2300 ปีก่อนคริสกาล พวกเขาไม่ได้มีส่วนต่อการตัดสินใจ ของพวกเราในปัจจุบัน พวกเขาไม่มีโอกาสเรียกร้อง นั่นหมายความว่า เราจะทุ่มเงินเพียงเล็กน้อย เพื่อแก้ปัญหาเหล่านี้ เช่น การระงับปริมาณอาวุธนิวเคลียร์ วิศวกรรมภูมิศาสตร์ ความเสี่ยงด้านชีวภาพ ความปลอดภัยของจักรกลอัฉริยะ ปัญหาเหล่านี้ได้รับเงินบริจาคทุกปี เพียงไม่กี่สิบล้านดอลลาร์ ซึ่งเล็กน้อยมากเมื่อเปรียบเทียบกับ เงิน 390 ล้านล้านดอลลาร์ ที่เงินจากการกุศลในสหรัฐฯ ใช้ทั้งหมด
10:01
ลักษณะสุดท้ายของกรอบนี้คือ มันแก้ไขได้ไหม ผมว่าได้ครับ คุณสามารถมีส่วนร่วมโดยการให้เงิน จากการทำงานของคุณ หรือการเข้าร่วมทางการเมือง ด้วยเงิน คุณสามารถสนับสนุนองค์กร ที่ตระหนักถึงความเสี่ยงเหล่านี้ เช่น การดำเนินการด้านภัยจากนิวเคลียร์ ซึ่งรณรงค์ระงับการใช้อาวุธนิวเคลียร์ ในการการโจมตีตอบโต้ หรือคณะบลูริบบอน ซึ่งพัฒนานโยบายลดความเสียหาย จากการระบาดตามธรรมชาติ และจากน้ำมือมนุษย์ หรือหน่วยเอไอที่เหมาะสำหรับมนุษย์ ซึ่งทำงานวิจัยทางเทคนิค เพื่อให้มั่นใจว่าระบบเอไอ จะปลอยภัยและไว้ใจได้ ด้วยการเข้าร่วมทางการเมือง คุณสามารถให้คะแนนเสียงกับตัวแทน ที่ตระหนักถึงความเสี่ยงเหล่านี้ และคุณสามารถสนับสนุน ความร่วมมือระดับนานาชาติได้ และด้วยอาชีพของคุณ คุณสามารถทำอะไรได้มากมาย แน่ล่ะว่า เราต้องการนักวิทยาศาสตร์ และผู้วางแผนนโยบาย และผู้นำองค์กร แต่ที่ไม่ยิ่งหย่อนกว่ากัน เรายังต้องการนักบัญชี ผู้จัดการ และผู้ช่วย ทำงานในองค์กรเหล่านี้เพื่อจัดการกับปัญหา
11:08
ตอนนี้ โครงการวิจัย ปรัตถนิยมที่มีประสิทธิภาพ ยังอยู่ในขั้นเริ่มต้น และยังมีอะไรอีกมากที่เราไม่รู้ แต่ถึงตอนนี้จากสิ่งที่เราได้เรียนรู้มา เราก็เห็นว่าด้วยการคิดอย่างรอบคอบ และการมุ่งสนใจปัญหาที่สำคัญ แก้ไขได้ และถูกละเลย เราก็จะสร้างความแตกต่าง อย่างมหาศาลให้กับโลกของเราได้ ในอีกหลายพันปีที่จะมาถึง
11:35
ขอบคุณครับ
11:37
(เสียงปรบมือ)
( Credit ข้อมูล : Youtube.com , Ted.com )
00:06
[จีดีพีของโลกต่อหัว ตลอด 200,000 ปีที่ผ่านมา]
00:11
ไม่มีอะไรเกิดขึ้นมากนัก ตามประวัติศาสตร์ส่วนใหญ่ของมนุษย์ ทุกคนจะใช้เงินราว ๆ หนึ่งดอลลาร์ต่อวัน และก็ไม่เปลี่ยนแปลงมากนัก แต่แล้ว อะไรบางอย่างที่ผิดปกติก็เกิดขึ้น การปฏิวัติวิทยาศาสตร์และอุตสาหกรรม และแผนภูมิแบน ๆ ที่คุณเพิ่งจะได้เห็น เปลี่ยนไปเป็นแบบนี้ แผนภูมินี้หมายถึงอะไร ในแง่มุมของอำนาจที่จะเปลี่ยนโลกของเรา เราอยู่ในช่วงเวลาที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน ในประวัติศาสตร์ของมนุษย์ และผมเชื่อว่าความเข้าใจด้านศีลธรรม ของเรายังไล่ตามไม่ทัน การปฏิวัติวิทยาศาสตร์และอุตสาหกรรม แปรเปลี่ยนทั้งความเข้าใจของเราต่อโลก และความสามารถของเราที่จะเปลี่ยนโลก เราต้องการการปฏิวัติศีลธรรม เพื่อที่เราจะสามารถรู้ได้ว่า เราจะใช้แหล่งทรัพยากร ที่มากมายมหาศาลนี้อย่างไร เพื่อปรับปรุงโลกของเรา
01:10
ในช่วง 10 ปีที่ผ่านมา เพื่อนร่วมงานและผมพัฒนาโปรแกรม ปรัชญาและการวิจัยที่พวกเราเรียกว่า การช่วยเหลืออย่างมีประสิทธิภาพ เพื่อสนองตอบ การเปลี่ยนแปลงมูลฐานในโลกของเรา โดยใช้หลักฐานและการให้เหตุผล อย่างรอบคอบเพื่อให้คำตอบกับคำถามที่ว่า เราจะทำให้ดีที่สุดได้อย่างไร ทีนี้ เรามีปัญหามากมายที่ต้องจัดการ ถ้าคุณต้องการแก้ปัญหาที่ว่า จะทำดีผ่านทางมูลนิธิ ประกอบอาชีพ หรือเข้าร่วมทางการเมืองแบบไหน โครงการไหนที่เราควรสนใจ ใครกันที่เราควรร่วมมือด้วย แต่สิ่งที่ผมอยากจะบอกก็คือ สิ่งที่ผมคิดว่าเป็นปัญหาหลัก ในบรรดาปัญหาทั้งหมดทั้งมวล ที่โลกของเราเผชิญอยู่ ปัญหาใดล่ะ ที่เราควรพยายามแก้ไขก่อน ผมจะให้กรอบในการคิดเกี่ยวกับคำถามนี้ และกรอบนั้นก็ง่าย ๆ ครับ ปัญหาที่มีลำดับความสำคัญสูงกว่า ใหญ่กว่า และแก้ไขง่ายกว่า และถูกละเลยมามากกว่า ยิ่งใหญ่ก็ยิ่งดี เพราะว่าเราจะยิ่งได้มาก จากการแก้ไขปัญหานั้น ยิ่งปัญหาแก้ง่ายก็ยิ่งดี เพราะว่าผมสามารถแก้ปัญหาได้ ด้วยเวลาและเงินที่น้อยกว่า และอย่างเฉียบคมกว่าด้วย ยิ่งถูกละเลยก็ยิ่งดี เพราะการตอบโต้ก็ลดลง ยิ่งมีเราลงทุนใช้ทรัพยากรมากเท่าไร ไปกับการแก้ปัญหา การดำเนินการให้รุดหน้า ก็ยิ่งยากมากขึ้นเท่านั้น ทีนี้ กุญแจสำคัญที่ผมอยากจะให้คุณ นำกลับไปคิดเกี่ยวกับกรอบที่ว่า เพื่อที่คุณจะคิดได้ด้วยตัวเอง ว่าอะไรที่เป็นปัญหาลำดับสูงสุดของโลก แต่ผมและคนอื่น ๆ ในสังคมการช่วยเหลืออย่างมีประสิทธิภาพ เห็นพ้องกันว่ามีปัญหาทางศีลธรรม สามประการ ที่มีความสำคัญยิ่ง และได้รับคะแนนสูงในกรอบความคิดนี้
02:59
ปัญหาแรกคือปัญหาสุขภาพระดับโลก มันสามารถแก้ไขได้ เรามีบันทึกการสาธารณสุขโลก ที่ผ่านมาของเราน่าทึ่ง อัตราการตายจากโรคคางทูม มาลาเรีย และท้องร่วง ลงดลงไปกว่า 70 เปอร์เซ็นต์ และในปี ค.ศ. 1980 เราก็กำจัดโรคฝีดาษได้ ผมคาดว่านั่น ช่วยชีวิตคนได้กว่า 60 ล้านชีวิต มากกว่าที่เราช่วยเหลือไว้ได้ จากการทำให้โลกสงบสุข ในช่วงเวลาเดียวกัน จากการคาดการณ์ที่ดีที่สุดในตอนนี้ เราช่วยเหลือผู้คน โดยการส่งเตียงมุ้งที่มียาฆ่าแมลงออกไป ด้วยราคาไม่กี่พันดอลลาร์ มันคือโอกาสอันน่าทึ่ง
03:43
ปัญหาที่สำคัญลำดับที่สอง คือการทำฟาร์มป้อนโรงงาน มันถูกละเลย มีสัตว์บก 50 พันล้านตัว ที่ถูกใช้เป็นอาหารทุกปี และส่วนใหญ่ พวกมันถูกเลี้ยงป้อนโรงงาน มีชีวิตอยู่ในสภาพที่ย่ำแย่ไม่น่าดู พวกมันอาจเป็นสิ่งมีชีวิต ตกอยู่ในสถานการณ์ที่แย่ที่สุดในโลก เราสามารถพัฒนา คุณภาพชีวิตของพวกมันได้ ด้วยเงินสองเพนนีต่อสัตว์หนึ่งตัว แต่ถึงกระนั้น มันก็ยังถูกละเลย สัตว์ที่ถูกเลี้ยงป้อนให้กับโรงงาน มีมากกว่าสัตว์เร่ร่อน 3,000 เท่า แต่ถึงอย่างนั้น การเลี้ยงสัตว์ป้อนโรงงาน ได้รับเงินการกุศลแค่หนึ่งในห้าสิบ นั่นหมายความว่า การจัดทรัพยากรให้กับสิ่งนี้ จะสร้างผลกระทบ เพื่อการเปลี่ยนแปลงได้จริง
04:27
ปัญหาที่สามที่ผมอยากจะให้ความสนใจ และมันก็จัดว่าเป็นปัญหา ที่ทำให้เราเผชิญกับความเสี่ยง ในแบบที่คล้ายกับสงครามนิวเคลียร์ และการระบาดของโรค ที่อาจทำให้อารยธรรมของเรา ล้มคว่ำไปอย่างถาวร หรือล้างเผ่าพันธุ์มนุษย์ ให้สิ้นสูญได้ ให้ผมอธิบายหน่อยนะครับ ว่าทำไมมันเป็นเรื่องสำคัญมาก ในแง่มุมของกรอบนี้
04:50
ประการแรกเลย ขนาด มันจะแย่แค่ไหน ถ้าการเปลี่ยนแปลง ที่เกี่ยวข้องกับชีวิตเรานี้เกิดขึ้นจริง มันอาจเกี่ยวข้องกับการเสียชีวิต ของคนเจ็ดล้านล้านคนบนโลก และนั่นหมายถึง คุณและทุกคนที่คุณรู้จักและรัก มันเป็นโศกนาฎกรรมที่ยิ่งใหญ่ แล้วยังมีอะไรอีก มันอาจหมายถึงโอกาสในอนาคตของเรา ที่จะหดหายไป และผมเชื่อว่ามนุษยชาติ มีโอกาสที่ยิ่งใหญ่ เผ่าพันธุ์มนุษย์อยู่บนโลกนี้มา ประมาณ 200,000 ปี และถ้าเผ่าพันธุ์มนุษย์ เป็นเสมือนสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมทั่วไป มันก็คงจะดำรงอยู่รอด ได้ประมาณสองล้านปี ถ้าเผ่าพันธุ์มนุษย์เป็นคนแค่คนเดียว วันนี้มันก็ก็คงมีอายุประมาณ 10 ขวบเท่านั้น ยิ่งกว่านั้น เผ่าพันธุ์มนุษย์ ไม่ได้เป็นแค่สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมทั่วไป แต่มันไม่มีเหตุผลว่าทำไมพวกเรา ไม่ตายกันหมดหลังจากสองล้านปี โลกจะยังคงเป็นบ้านได้ ไปอีก 500 ล้านปี และถ้าสักวัน เราไปตั้งรกรากบนดาวอื่น อารยธรรมมนุษย์ก็คงเจริญต่อไป อีกหลายล้านล้านปี
06:04
ผมคิดว่าอนาคตกำลังจะเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่ แต่มันจะดีหรือเปล่า เผ่าพันธุ์มนุษย์ ควรค่าแก่การอนุรักษ์ไหม เราได้ยินกันเสมอ ๆ ว่า สิ่งต่าง ๆ กำลังแย่ลง แต่ผมคิดว่า เมื่อเราดูกันในระยะยาว สิ่งต่าง ๆ กำลังดีขึ้นอย่างมาก ตัวอย่างเช่น อายุของเราที่ยืนยาวขึ้น นี่คืออัตราส่วนของคนที่ใช้ชีวิต อย่างอดอยากขัดสน นี่คือจำนวนของประเทศ ที่ประกาศว่าการรักร่วมเพศไม่ผิดกฎหมาย นี่คือจำนวนของประเทศ ที่กลายเป็นประชาธิปไตย แล้ว เมื่อเรามองไปยังอนาคต ก็น่าจะมีสิ่งดี ๆ ให้เราไขว่คว้าอีก เราจะร่ำรวยกันกว่านี้ เราสามารถแก้ปัญหามากมาย ที่ยากต่อการแก้ไขในปัจจุบัน
06:53
ถ้าหากมนุษยชาติมีพัฒนาการ เฉกเช่นแผนภูมินี้ ในแง่ของความเจริญของมนุษย์ในองค์รวม เมื่อเวลาเผ่านไป นี่คงจะเป็นความก้าวหน้าในอนาคต ที่เราคาดหวังว่ามันจะเกิดขึ้น มันยิ่งใหญ่ครับ
07:06
ตัวอย่างเช่น เมื่อเราคาดว่าจะไม่มีใคร ที่ต้องใช้ชีวิตอย่างอดอยากขัดสน เมื่อเราคาดว่าทุกคนจะมีชีวิตที่ดี มากกว่าคนรวยที่รวยที่สุดในปัจจุบัน บางที นั่นอาจเป็นตอนที่เราค้นพบ กฎทางธรรมชาติระดับพื้นฐาน ที่ควบคุมโลกของเรา บางที นั่นอาจเป็นตอนที่เราค้นพบ ศิลปะในรูปแบบใหม่ ดนตรีในโฉมลักษณ์ ที่หูของเราในตอนนี้ไม่อาจฟังมันได้ และนี่มันอาจเกิดขึ้น ในอีกไม่กี่พันปีข้างหน้า เมื่อเราคิดเลยจุดนั้นไป เราก็ไม่อาจคาดเดาได้เลยว่า จุดสูงสุดของมนุษยชาติจะมีหน้าตาเช่นไร
07:42
อนาคตน่าจะเป็นอะไรที่ยิ่งใหญ่ และน่าจะดีมาก ๆ แต่คุณค่าจะสูญเสียไปเพราะแนวโน้มนี้ไหม น่าเศร้าที่ผมคิดว่ามันจะเป็นเช่นนั้น สองศตวรรษที่ผ่านมา นำมาซึ่งความก้าวหน้าทางเทคโนโลยี แต่มันก็ทำให้โลกเสี่ยง ต่อการเกิดสงครามนิวเคลียร์ และเป็นไปได้ที่สภาพภูมิอากาศ จะเปลี่ยนอย่างรุนแรง เมื่อเรามองไปยังศตวรรษที่จะมาถึง เราน่าจะเห็นรูปแบบเดิมอีก และเราก็เห็นได้ว่า เทคโนโยลีอันทรงพลังกำลังจะเกิดขึ้น ชีววิทยาสังเคราะห์ อาจให้อำนาจเราในการสร้างไวรัส ที่ระบาดและอันตรายถึงชีวิต อย่างที่ไม่เคยปรากฏมาก่อน วิศวกรรมทางภูมิศาสตร์อาจให้อำนาจเรา ในการเปลี่ยนสภาพภูมิอากาศโลก จักรกลอัฉริยะอาจให้อำนาจเรา ในการสร้างตัวแทนอัฉริยะ ที่มีความสามารถเหนือกว่าที่เรามี ทีนี้ ผมไม่ได้จะบอกว่า ความเสี่ยงเหล่านี้น่าจะเกิดขึ้น แต่เมื่อเราตั้งเดิมพันไว้มากมาย ความเป็นไปได้แม้เพียงนิดเดียว ก็สลักสำคัญยิ่ง ลองนึกดูว่า ถ้าคุณขึ้นเครื่องบิน ด้วยอาการประหม่า แล้วนักบินก็ปลอบใจคุณโดยกล่าวว่า "อย่าห่วงไปเลย มีโอกาสที่เครื่องจะตก เพียงหนึ่งในพันเท่านั้น" คุณจะรู้สึกดีขึ้นไหมครับ ด้วยเหตุผลเหล่านี้ ผมคิดว่า การอนุรักษ์อนาคตของมนุษยชาติ เป็นปัญหาที่สำคัญที่สุด ที่เรากำลังเผชิญอยู่
09:00
แต่ลองมาใช้กรอบที่ว่านี้ดู ปัญหานี้ถูกละเลยหรือเปล่า และผมคิดว่าคำตอบคือใช่ นั่นเป็นเพราะปัญหานี้ ส่งผลกระทำต่อคนรุ่นหลัง และมักจะถูกละเลย ทำไมล่ะ เพราะว่าคนในอนาคต ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับตลาดในปัจจุบัน พวกเขาไม่มีสิทธิออกเสียง ไม่เหมือนกับว่า มีการประชาสัมพันธ์ความสนใจ ของคนจากช่วง 2300 ปีก่อนคริสกาล พวกเขาไม่ได้มีส่วนต่อการตัดสินใจ ของพวกเราในปัจจุบัน พวกเขาไม่มีโอกาสเรียกร้อง นั่นหมายความว่า เราจะทุ่มเงินเพียงเล็กน้อย เพื่อแก้ปัญหาเหล่านี้ เช่น การระงับปริมาณอาวุธนิวเคลียร์ วิศวกรรมภูมิศาสตร์ ความเสี่ยงด้านชีวภาพ ความปลอดภัยของจักรกลอัฉริยะ ปัญหาเหล่านี้ได้รับเงินบริจาคทุกปี เพียงไม่กี่สิบล้านดอลลาร์ ซึ่งเล็กน้อยมากเมื่อเปรียบเทียบกับ เงิน 390 ล้านล้านดอลลาร์ ที่เงินจากการกุศลในสหรัฐฯ ใช้ทั้งหมด
10:01
ลักษณะสุดท้ายของกรอบนี้คือ มันแก้ไขได้ไหม ผมว่าได้ครับ คุณสามารถมีส่วนร่วมโดยการให้เงิน จากการทำงานของคุณ หรือการเข้าร่วมทางการเมือง ด้วยเงิน คุณสามารถสนับสนุนองค์กร ที่ตระหนักถึงความเสี่ยงเหล่านี้ เช่น การดำเนินการด้านภัยจากนิวเคลียร์ ซึ่งรณรงค์ระงับการใช้อาวุธนิวเคลียร์ ในการการโจมตีตอบโต้ หรือคณะบลูริบบอน ซึ่งพัฒนานโยบายลดความเสียหาย จากการระบาดตามธรรมชาติ และจากน้ำมือมนุษย์ หรือหน่วยเอไอที่เหมาะสำหรับมนุษย์ ซึ่งทำงานวิจัยทางเทคนิค เพื่อให้มั่นใจว่าระบบเอไอ จะปลอยภัยและไว้ใจได้ ด้วยการเข้าร่วมทางการเมือง คุณสามารถให้คะแนนเสียงกับตัวแทน ที่ตระหนักถึงความเสี่ยงเหล่านี้ และคุณสามารถสนับสนุน ความร่วมมือระดับนานาชาติได้ และด้วยอาชีพของคุณ คุณสามารถทำอะไรได้มากมาย แน่ล่ะว่า เราต้องการนักวิทยาศาสตร์ และผู้วางแผนนโยบาย และผู้นำองค์กร แต่ที่ไม่ยิ่งหย่อนกว่ากัน เรายังต้องการนักบัญชี ผู้จัดการ และผู้ช่วย ทำงานในองค์กรเหล่านี้เพื่อจัดการกับปัญหา
11:08
ตอนนี้ โครงการวิจัย ปรัตถนิยมที่มีประสิทธิภาพ ยังอยู่ในขั้นเริ่มต้น และยังมีอะไรอีกมากที่เราไม่รู้ แต่ถึงตอนนี้จากสิ่งที่เราได้เรียนรู้มา เราก็เห็นว่าด้วยการคิดอย่างรอบคอบ และการมุ่งสนใจปัญหาที่สำคัญ แก้ไขได้ และถูกละเลย เราก็จะสร้างความแตกต่าง อย่างมหาศาลให้กับโลกของเราได้ ในอีกหลายพันปีที่จะมาถึง
11:35
ขอบคุณครับ
11:37
(เสียงปรบมือ)
( Credit ข้อมูล : Youtube.com , Ted.com )